07-02-14
ze is nog geen zestig
ze’s nog geen zestig
aan ’t begin van altijd
weer bijna uitgeschreven
kwam ik ze tegen
ze leek me een zekere
een sterke,één die kon werken
met oog voor het mooie, ontspannende
plezante en muzikale
waar zou ze haar mosterd halen ?
één en ander kon haar wel serieus bezwaren
dan reed ze diplomatisch tegen mensen hun ‘kaaren’
ze schiep op haar dak een stuk natuur
uniek op de planeet
en er is veel waar ze het fijne van weet
geraakt ze aan de kook tussen pot en pan
geen smaak die ze niet aankan
en wil je nu wat weten ?
ze wordt 59 vandaag
…en is bijlange niet versleten
Moge ze nog lang de wereld willen verbeteren
Zonder bitter en ‘moet’ en moe te worden
Misschien kiest ze nu een parcours met minder horden
Altijd heeft ze er al voor velen willen zijn
Met op grote schaal van alles willen organiseren
En ’t kleine in mens en natuur klikt ze fijn
Iets in de natuur voor haar digitale boxjes te groot
Of hier en daar een sociale opstoot ?
Met veel wist,weet ze raad zodat het meerderen baat
Wat zullen we ze vandaag nog ‘wensen’ ?
Geen gezaag met mensen, maar beweging en ‘sense’
Zin in het leven en iets wat rijmt op ‘aat’
Raad, maat,toeverlaat,tuinzaad,postulaat…
Ja waarom niet, ‘n boek schrijven over sociale zorgen
Al kruipt ze niet zo vlug in een pen
Dat ze zich maar niet te druk maakt om morgen
Altijd is er ergens een weg naar meer,
Teveel getob doet alleen maar zeer,is overbodig
Haar warmte hebben vele mensen nodig.
Octo
10:27 Gepost door octo in mens,emotie,de tocht | Permalink | Commentaren (0) | Facebook |
De commentaren zijn gesloten.