Octo's Filo-Poëzie Pagina's

 

 

 

DE VLIEG EN DE SPIN

Ze vloog door de open zomerdeur

Haar noodlot tegemoet

Hij spon zijn web met geduld

Wachtend op haar zo zoet

Ze zocht binnen wat ze buiten zo makkelijk vond

Bromde wat door de kamer…dagenlang rond

Hij zat soms uren roerloos te wachten

Van ’s avonds tot ’s morgens ten achten

Ze verlangde zo terug naar buiten

Maar werd zo moe van haar gevecht met de ruiten

Hij wist het, men ontbijt is levensmoe

En komt wel na haar laatse salto naar me toe

Ze kon niet meer en liet zich vallen

Zo maar tegen belletjes van het web aanknallen

Hij repte zich naar zijn vangst

Een spartelend, levend brokje angst

Ze werd door hem van haar vochten leeggezogen

En zo kwam het dat ze sindsdien…

 

aan iedereen die...

 

Die het leven hongerig liefhebben blijft. 

Die weet dat er niets zonder gekende of nog onbekende vormen van energie kan bestaan.

Die weet dat leegte niet bestaat, maar dat je ze in je leven wel oproepen en scheppen of overkomen kan. 

Die zich niet door de heersende ideologie laten overwoekeren heeft. 

Die in het bestaan allerhande soorten bewustmakende en levensnoodzakelijke evoluties naar meer zin ontdekt.

Die weet dat het nieuwe en het oerlijke, alhoewel verschillend van uiterlijk en inhoud nog altijd één willen zijn. 

Die denkt dat de dood slechts gedeeltelijke onbereikbaarheid is. 

Die vanuit diverse tastbare werkelijkheden zoals allerhande soorten wetenschappelijke kennis en diepgaand geanalyseerde gevoelens, reeds de kunst van het intuitieve innerlijke observeren beheerst. 

Die vanuit de kracht van deze innerkommunikatie probeert te kommunikeren. 

Die de waan en de echtheid, het kaf en het koren, al onderscheiden kan.          13

Die weet dat ook de eenvoudigen van geest je kunnen vooruitstuwen.

Die weet dat eenvoud de sleutel tot het begrijpen van het complexe is. 

Die  de 'aanraking' en het 'betoverende'  in het lezen en uitspreken en vergelijken van woorden ervaart. 

Die de samenhang van de gebeurtenissen in z'n leven als wisselwerking met de totale eenheid van alles kan zien

...en daardoor zijn individueel en kollektief bewustzijn verhoogt.

Die weet dat het denken over z'n eigen leefwereld onlosmakelijk verbonden is met de totaliteit. 

Die, misschien onderbroken, maar immer konstant aan de kwaliteit van de communicatie rondom zich werkt.

Die begrijpt dat al het vorige in een nieuwe manier van met mekaar en zichzelf omgaan zal resulteren. 

Die beseft dat het beheersen van de dynamiek achter het persoonlijke samenleven van mensen; van de kleinste kernen tot de algehele wereldmaatschappij; dat dit alles al op zich een nieuwe vorm van kunst is... een kunst die van een gezonde innercommuniatie vertrekt. 

Die weet dat het individuele en kollektieve kennen tot een hogere mate van bewustzijn leidt...en dat dit bewustzijn de wegen naar het kwantitatief en kwalitatief betere opent. 

Die weet dat bepaalde juridische en morele wetten zowel veilligheid als bedreiging kunnen zijn. 

Die weet dat alles zich uiteindelijk toch ontwikkeldt in de richting van wat het optimaal zijn kan.

Die weet dat gedachten en strukturen die het nefaste deel van het oude willen in leven houden op kleine en grote schaal schade aanrichten .

Die beseft dat sommigen die dit alles nog niet goed verwoorden kunnen, soms meer bereiken en soms meer uitstralen dan zij die dit alles snappen en uitleggen kunnen. 

Die met dit alles begaan wil zijn...omdat je er uiteindelijk niet meer los van geraken wil. 

Die de ware inhoud van het woord vrijheid snapt. 

Die vanuit zichzelf en anderen tot volle rijping komen wil.  Die op positieve en negatieve manier tot het opbouwen van mijn begrijpen heeft bijgedragen, van de holbewoner tot en met mijn huidige buur. 

Die weet dat geld alleen niet gelukkig maakt.

Die weet dat we met het woord 'God' eigenlijk de bovenmenselijke eigenschappen in onszelf bedoelen. 

                                                                                                                          14

Die weet dat alles wat bestaat zowel natuur en cultuur tegelijk is...en dat er niets anders kan bestaan.

Kortom : Graag leven, net als samenleven is de grootste kunst...innerkommunikatie is de nieuwste kunst.  »

 

Evolutie van het bewustzijn. 

Eerst was ik supersnel, straling, weet je wel.  Toen begon ik te vertragen, atoompjes gingen me dragen.  Daarna begonnen die wat te prullen en dra zaten we met molekulen.  We hadden het kunnen weten, dat eindigde met planeten.  Dat was dan weer redelijk eenzaam, maar nu was't gedaan want er zaten celletjes aan te komen.  Die celletjes leerden altijd nieuwe spelletjes.  Ze moesten zichzelf niet meer kopiëren toen ze met sex begonnen experimenteren.  Van die celletjessex kwam dan het eerste orgaan en lichaam en nog was 't niet gedaan. Tussen alle verschillende soorten groot en klein is ook de mens ontsproten.  Wat had hij een leven.  In 't begin bleef hij in de buurt van z'n bomen hangen, eten genoeg, aan loonwerken ging hij zich niet laten vangen.  Nog bossen genoeg in die tijd, jacht en pluk en nog allerlei andere leuke dingen.  Van zodra 't ergens te koud werd zijn we daan van d'ene streek in d'andere gekomen...altijd maar van 't goeie leven blijven dromen.  Toen kwamen er tussen de mensen zij die nooit kontent waren met zo maar genoeg of een beetje...ze wilden...je kan't al raden 'stamhoofd' en 'koning' worden geheten.  Alles wat er voordien teveel werd gemaakt, eigenden ze zich toe...en verkochten het...wat maakten ze ons daarmee moe.  'Handel' noemden ze het en 'geld' en 'duiten', meer en meer konden we

                                                                                                                          8

naar ons schoon leven fluiten.  Toen vonden die nooit-kontenten dan ook nog eens wapens uit om ons anderen hun bezittingen leren te veroveren...zo verdween op den duur alles wat ons vroeger nog kon betoveren.  D'ellende bleef maar duren, stopte nooit voor lange jaren meer.  Ondertussen kwamen er velen, ze noemden Confucius, Lao-Tse, Boedha, Sirach of onzen-lievn-heer...ze hadden het allemaal wel goed voor, maar er kwam ook weer strijd door.  Vroeger hadden we genoeg aan de zon en de maan, een kampvuur en eten...waarom moesten we dat nu nog allemaal weten ?  Ook veel filosofen sloegen zich door  allerlei uitleg heen, ieder tijdvak volgden ze alle wel en wee op de been.  't Ergste was altijd dat een deel van die tisten alles in dienst van negatieve machthebbers wisten.  In feite kwam het samenleven beheren ons toe en niet de nooit met genoeg kontenten...maar 't was al te laat...ze bestonden al uit een legertje serpenten.  Hun pluim of hun toets, hun bik of hun krijt, altijd tot kollaboratie met het kwaad doen bereid.

We besloten ons wel ten allen tijde tegen hen te keren. Waarom zouden we voor hun onzin blijven kreperen ?  We bestudeerden hoe dat toch allemaal kwam dat we ons lieten vangen door hun steeds heraangepast gezwam.

De ene keer riepen ze " 't zijn heidenen, hak ze in de pan", dan weer "pak ze want ze lezen de 'koran".  Nu durven ze wel niet meer te roepen "pak de olie"...maar we zijn nog altijd de dupe verdorie. Is het geen waanzin van een systeem te willen instandhouden dat niet kan blijven bestaan als het niet altijd meer uitbuiting dan goederen produceert...wanneer zullen we dat hebben geleerd ?  Dan nog liever een diktatuur van de meest menselijke oplossingen.  De dupe, de dupe, we zijn weer dik de dupe, al eeuwen, eeuwen lang.  Betaald in verschillende soorten en toch allemaal gelijk voor de wet, ja, men heeft ons dik afgezet.

 

na de dood

De stilte,

is allen die niet meer bestaan

is opkomen en overgaan,

is terug naar onze essentie

in stille beelden blijven we voor de levenden achter

wat we onszelf wijsmaakten verdwijnt

wat blijft, onze menselijke waarde;

licht, schijnend in licht,

met ook de lucht ingeademd door de nog ademenden                                  2

 

Licht,

is ook die die er niet meer zijn

Lucht,

doet niemand pijn

Tijdens de zwaarte van het leven reeds even

stilte, lucht en licht zijn,

ze zijn wie de heengeganen waren.

 

INNERVOICE

When everything you wanted to write aout life, has been written.

When everything you wanted to speak about, has been said.

When you've experienced all about love and hate.

When you've tried everything to influence the battle for power.

 

Then you realise you've only touched the mechanisms,

even dough you added a lot of undiscovered things.

Then you feel that even only in trying, you changed things,

while the negative tensions kept on giving life to the positive.

Then, when absolute calm is restored, you hear your inner voice again.

What was and is IT (she-he?) always talking about ?

Then you start wondering, why did it made you feel heavenly,

why did in some periods, it made you confuse ?

 

Could it be that matter and mechanisms are one thing

and the energy that makes that energy travel ...an other ?

Could it be that matter or mechanisms also can make sick

and do so because the original real strength must recover ?

Could it be that real strength is always beiing challenged

and must descend in to where the changement is due to come from ?

 

Oh purest voice of sensitivity

let your part of  wind blow, your part of matter glow,

your part of the water rise, your part of light inspire,

so I'll know what to write in a new way;

because the sky, aswell as other matter, is full of hidden energy

Oh dearest desteny, show me the narow pad

between rationality and the inner voices of intuition,

show me which seeds where to plant

so I and we can act more then as one

because thruth otherwise causes to much suffering.

 

While travelling on the narrow pad

the contact with the past and future voices of nature

came back again from beiing lost

in every period of your life , that you weren't an honnest  child any more.

When you aren't an honnest child any more, in fact you fall a sleep.

Falling asleep is not knowing where you really are.                                           

Sleeping also is necessary, but while you're awake,

try to have the wisdom of an honnest child.

 

everybody has a name

My name is combination.  I combine.  The innocent aspirations of youth,

with the illusions and desillusions of reality, of growing up,

with the hopes for new illusions to believe in,

with the fate that we evolve to the real lessons, to the real feeling,

to the best act in real art's NOW

                            I combine.  The pains and joies of the past,

with understanding the present ones

with the aspirations of tomorrow

with all the energy deep inside me

                            I combine.  The political theories

with the working conditions,

with te real emotional world of daily people,

with wanting to change things

                            I combine.  The news on war, poverty, famine,

with all kind of wealth disseases,

with all kinds of unhappiness that reigns,

with breaking the solitude of the individual

                            I combine.  The living and the dead,

with the longing for fullfilment

with wanting to recognise , who in fact I am,

with observing all kinds of forgotten energies

                            I combine.  Friendship and Love and Lust

with satisfaction and negative emotions,

with solutions and new problems,

with rest and unease

                            I combine, I combine, I combine.

I cannot do otherwise, aldough I try, I always have to combine.

Because combination shall be my name untill it's no longer necessary...

and I'll become ...another  world ?   

                 _8888  OCTO   888-

 

telekommunikatie

Adam en zijn madam deden het al

Als ze in de naburige stam iemand wisten wonen

Klommen ze hoog in de bomen

Al schuddend met de takken

Nodigden ze de buren uit om af te zakken

Wat later ontdekte men het vuur en de rook

En bestond de kommunikatie uit wat smoke

                                                       

Toen begonnen ze hun klanken in tekens om te zetten

Zo lieten ze op een rots in schrift iets achter waar ieder moest op letten

Aldra ontdekte men nog later het papier

De grote conkurrent van de huiden en het dier

En terwijl het paard met berichten ging ronddraven

Ging de post al gauw van haven tot haven

Met een soort molenwieken seinde men vanop menig heuvel

Maar men vond weldra ook een oplossing voor dit euvel

De draad , eerst boven en dan in de grond

Was het modernste dat men voor de eerste wereldoorlog uitvond

De telegraaf en telefoon dan snel geboren

Dra konden we mekaar eindelijk vanop grote afstand horen

Natuurlijk konden we het niet laten van ook

…beeld, geluid en tekst vanop afstand op mekaar los te laten

en uiteindelijk zijn we weer waar het begon

jij zapt of zept of biept en ik kom.

 

Het welke is jouw nummer ?

Eerst pakte je gewoon je horen op en was het de madam die zich op de centrale bevond…die je dan via het hersteken van koorden doorverbond

Wist ze het nummer niet meer van buiten

Moest je daarom nog niet achter je aansluiting fluiten

Ze zocht het wel voor je op op haar gemak

Het kaartje zat altijd wel ergens in haar groeiende kaartenbak

Hoe meer abonnees en nummers over het telefoonnet zwierven

Hoe vlugger alles meer en meer zonder ’s mensenstussenkomst geschiedde

Maar hoe gaat het, je schrijft niet alle nummers van wie je kent ook op

En slechts weinige daarvan blijven zitten in je kop

                                                                                                                 1

Dus moesten de telefoontelefonisten blijven ter hulp snellen

…met het antwoord op de vraag om nummers om die en die eens te bellen

wat men allemaal al niet vraagt ligt tegenwoordig door de moderne stress

…zwaar op de maag

Al die transakties moeten maar meer en meer opbrengen

De echte kunstenaars

Wandel door onze steden en dorpen..

Wie bouwde alles wat staat en beweegt en in onze winkels ligt ?

Wie onderhoudt de akkers, de plantages en weiden ?

Het werkvolk begot.  Zelfstandig of als loonkracht op zich.

QUESTIONS FOR WORKERS, dear comrades

Why is it we are still being ruled by representatives of bancs ?

Why you work so hard while so many are without a job ?

Why is having a job not normal ?

Why can't you easily find a new job ?

Why our telecom services, our energy and transport are not free ?

Why still not one worldcurrency or an administration based on need ?

Why some of us need the discpline of old ideologies to function ?

Why not our inner discipline or the one of our colleagues in charge ?

Why not we but them should be afraid of doiing away with speculation ?

Why does the same product does not cost as much everywhere ?

Why is poverty a form of official slavery ?

Why so few people control so much wealth ?

Why so few robots comand so many soldiers ?

Why religions are not as much spiritual then our inner energy ?

Why imperialism calls war humanitarian aid, free world and democracy ?

Why do criminals control economy, whether in USA,ex- USSR or Liberia?

Why do tradeunions follow the games of bigmoney ?

Why do we not understand that 'foreigners' can be workers to ?

Why we still make weapons to kill our comrades elsewhere ?

Why do kings anq queens still exist ?

Why not use technology and technocracy to build a beautifull world ?

Why doesn't education teaches more about human sciences ?

Why do we pay taxes aswell for putting mines as demining them ?

Why do factories or aerocompanies close when demand is so big ?

Why are farmers payed to destroy or not produce, while so much hunger ?

Why so much short of housing ?

Why our dogs and cats eat more money then some earn ?

Why their system survives by means of crises, wars and exploitation .

Why do we keep on collaborating while modern fascism is so strong ?

Why our media talk in favour of what's gooing on ?

Why is the right to vote, the right to say yes to the system ?

Why don't we put forward our own program first ?

Why don't we defend our own alternative in the enterprises we work ?

Why don't we invite the jobless to join our reunions ?

Why don't we develop our  new strategy to put our demands in power ?

 

NIET ONS LOT

Gij naamt niet de macht in 1914, neen gij hielp mekaar uit te moorden

Uw zogezegde vertegenwoordigers collaboranten, goedbetaald,

keurden de rekeningen voor Uw afslachten parlementair goed.

De 20er en 30er jaren, gevangen tussen het spel dat fascisme en 'demokratie' met mekaar spelen; weer gefopt.

Weer mekaar uitgemoord.

Men vreesde jullie, men gaf een klein deel van jullie voordelen.

                                                                                                                 8

Welvaart groeide; oorlogen bleven duren;

Echt reageren bleef beperkt, onschadelijk voor de grootbezitters.

Geplaagd door absurditeiten, stress, zinloosheid, blijven jullie meedraaien...in het wiel der geldgeschiedenis, hopend op het grote lot

De betekenis van dat woord 'lot' totaal vergeten

 

meer arbeidenden in aktie

die betogingen tegen oorlogen organiseren

die massaverzet realiseren

die sluitingen van spekulatiebonzen stoppen

die opkomen voor zij die doppen

die sociale verworvenheden willen behouden

die op de kracht van de werkenden betrouwden

die geneeskunde aan sociale tarieven willen verstrekken

die reizen naar plekken waar men mensen laat verrekken

die aan fabriekspoorten te vinden zijn

die strijden tegen wereldwijde boerenpijn

die de dogma's van de nationalisten niet volgen

die voor de eenheid van alle kulturen en kleuren zorgen

die bijna nooit op Tv en in gazetten komen

                                                                                                      

die durven blijven van een betere wereld dromen

die willen zetelen aan een arbeidersloon

die in vakbonden opvallen door echt dienstbetoon

die geloven in betaalbare openbare diensten

die een kans moeten krijgen omwille van verdiensten

die zich nog verdiepen in de lessen van de geschiedenis

die de wereld willen behoeden van verdoemenis

die nooit de ontslagpremies van supermanagers krijgen

die niet over onrecht en gesjoemel zullen zwijgen

die fakteur zijn of in 't onderwijs staan

die aan de band werken of wat er ook moet worden gedaan

die humanistische en andere waarden in de praktijk omzetten

die geen schijnheilige belovers zijn, maar werk verzetten

die van 't internet meer maken dan een game-mania

die verzekeringen en zo te duur vinden, zo is da

die mensen niet tegen mekaar opzetten

die op 't eind van de maand op hun centen moeten letten

zet de politieke wereld maar eens op z'n kop

stem voor meer arbeiders in aktie aan de top

zij die er nu aan zijn stonden nog nooit aan den dop

zij die alle dagen als macht en oppositie op TV komen

zullen altijd van goedkoper werken en besparen dromen

 

 

ontmoeting met het Lommels Friedhof (van 1988)

Duizenden malen een betonnen kruis, telkens voor twee,

of ze nu met de teenkootjes of de schedels tegen mekaar ingekuild zijn.

Te vroeg van hun vlees ontdane botten.

Al die dode, uitstralingsloze gelaten, met nog even die grimassen van onbegrip.

Geraamten door Kruppkogels ontsierd.

Met granaatscherven, taaier dan de knoken waartussen ze liggen te roesten.

Op enkele dagen vielen zij, opdat een vernietigend model van overheersing

en de leiders die dat voortbrengt,

nog het einde van de eeuw zouden kunnen halen.

Mannen, vooral 20, 30 en jonger.

Ook kerels die nog maar net naar het stadium

van krasse grijsaard aan 't toegroeien waren.

Allemaal als slachtvee gekrepeerd.  Ieder geraakt,

                                                                                                                

elk van hen gevallen of uiteengespat.

Sommige bijeengeveegd, wie weet zonder kist tussen d'aarde geschoven.

Eugeen Wette, Leopold Berger en Heinz Thormann,

zoek ze er maar eens tussenuit.

Allemaal op één mei geboren.

Verraden en bedrogen onder het juk van de klasse die,

verdoken, aan de touwtjes trekt.

Slachtoffers zoals er nu in 1988 nog overal ter wereld geofferd worden.

Primitieve offeranden.  Ritueel en barbaars.

Door bruine wolven en alle andere oorlogskredieten goedkeurende marionetten mee de dood ingeduwd.

Ter ere van de daaropvolgende heropbouw,

na de eerste grote, nieuwe bankcrashenreeks.

In plaats van werk gaf men hen dromen...

die na het eerste doodsgevaar, nachtmerries werden.

Hun geweten pakte men hen af...

omdat je daarmee na je eerste dode, niet meer leven kan.

Hun soldij was een soort werkeloosheidsvergoeding uit die tijd.

Zo 'verGOEDE' men en vergoelijkt men nog immer een aantal andere gruwelijke en

...als vanzelfsprekend gepresenteerde dingen...

't was zogezegd toch allemaal om ONS belang begonnen ?

 

Ik dacht daar in Lommel aan alle geestelijke en andere geneugten des Levens die, deze onzer voorouders als vijanden voorgestelde werkmensen

niet hebben kunnen ervaren.

Door, als domme kruisvaarders hun even armzalige lotgenoten in andere landen, als op iets rood afstormende stieren te lijf te gaan,

 ondergingen en voerden zij de geschiedenis uit...

in plaats van deze uit handen van de onderscheiden elites te nemen.

Uiterst rechtse krachten beslisten voor het werkvolk en wilde de absolute vrijheid van 't grootkapitaal, ...meer ruimte...je kan die ruimte in Lommel gaan overturen.  Er zullen er weinigen zijn die hier liggen, die dat moorden met plezier hebben ondergaan...en toch is alles zo gegaan.

Mensen toch, zij waren niet onze vijanden

en hadden onze kameraden kunnen zijn. 

Terug in m'n wagen. Het radionieuws van 'vier'-en.  Een Vlaams SS-er uit het Leuvense had op z'n gemak nog tien naoorlogse jaren voor de CIA gewerkt. 

Het ging gewoon om één van die hele dikke pieten die Maurice Dewilde de keel is

                                                                                                                 18

vergeten toeknijpen, vergeef me de figuurlijk bedoelde uitdrukking. 

Op de zetel naast me lag een voor de gemeenteverkiezingen te typen tekst.

Kiezen voor wat ?  Kiezen voor 'Mensela' natuurlijk...Mensela, de oud-Latijnse naam voor m'n dorp...

betekent symbolisch 'de aarde als gemeenschappelijke woonplaats.

Congo

Ken mensen van hier met ouders van daar.

Hun vrede op hun oude, doorgroefde gezicht...

de vrede van vóór de tijd van onze dictators.

Hun dorpen met hun eigen evenwicht van toen.

                                                                                                                

Zag hun diepmenselijke uitstraling,

hun kleine gestalte, hun grote hart.

Hun jonge levens van na de tijd van de rubbertap.

Hun blessures van het koloniale bewind.

Ze hadden het hier bij ons op bezoek overwonnen,

toonden ons hun nederige triomf.

Oh Congo, wordt weer zo vredig als dezen.

Congo's goldrush

Posten moeten nu worden verdeeld.

Verkiezingen bijna gepasseerd.

Wat met jullie aardse schatten ...zeker spotgoedkoop blijven versassen ?

Ik denk vaak : 'hopelijk loopt het anders'...

wil mijn beter weten geen gelijk geven...

inzicht en handelen kunnen ' t positieve doen herleven.

 

Neonazischurft

Ze willen heel graag toch oh zo puur en straf en meedogenloos übermensch zijn...

en zitten vol onverwerkte pijn,

roepen als verwende, aandacht vragende peuters naar 't verleden...

vaten vol frustratie en pijnlijk kleinburgerlijk zijn achter grote zwakke namen.

vaten vol venijn...wie wil er nu nog zo zijn ?

Hun grote leider doodde meer mensen van hun zo geprezen ras,

dan ooit tevoren, misbruikte het woord 'socialisme' als nooit tevoren...

Hoe kunnen ze hem al die doden vergeven...

ze hebben ons niets, maar dan ook niets te geven...

lopen achter hun eigen schimmen aan.

In onze moderne tijden, gebruikt als bliksemafleider voor de kwalen.

Verbied toch gewoon hun concerten waar ze hun gelijk nog willen halen.

Uitgeteld

Hoeveel bloed al nutteloos vergoten ?

Hoeveel werk al kapot geschoten ?

Hoeveel onzin al geslikt ?

Op hoeveel harten al gemikt ?

Hoeveel levens al verkwist ?

Hoeveel kans op wijsheid al gemist ?

Hoeveel wegen niet willen zien ?

Hoeveel keren al niet een oorlog gezien ?

Hoeveel sociale strijd al niet verraden ?

Hoeveel ongeduld in plaats van beraden ?

Hoeveel keer niet genoeg georganiseerd ?

Hoeveel keer niet tijdig verweerd ?

't wordt tijd dat dit alles keert.

Laat ons weer herbeginnen en in alles...

terug het mooie aan de mens beminnen.

Het beste uit een benarde situatie halen...

erkennen en herkennen van het falen...

en dan verder onheil afwenden...

signalen voor gunstige ontwikkelingen sturen.

Teveel burgerlijk denken en begraven onder te zware emoties...

zorgt voor moeilijk te overstijgen commoties.

de stem-voor-mij-rage

I have a wish.

That one day, we will cast our vote

on a program, not on parties.

A program to end poverty, war and pollution...

once and for all.

We have a wish.

That one day, after the international elections for such a program,

we will cast our vote

on project-lists, not party-lists...

so as to appoint skilled people in their field of responsibility,

without those games they play right now, bargaining for economical power.

                                                                                                       29

We ought to have  a wish.

That one day, we will appoint our presidents of work, housing, economy, managment of society, environment, energy, education...

ourselves.

Christophe l.hulp op kleine schaal

twee dikke diploma's in ekonomie en één in journalistiek

even op bezoek bij moeder theresa

en daar dan zelf aan de slag

dan zelf dingen uit te grond gestampt

reeds zestien jaar dingen in beweging gebracht

verzorgen en leren lezen en opkomen voor rechten

altijd om die centen moeten bedelen en vechten

wereld geef hen toch kansen

 

                                                                      

 

 

c)beschouwende citaten

 

een beter kennis van de geschiedenis van de materie, de mens, het sociale overleven, de filosofie, de psychologie en andere krachten; draagt bij tot een betere innercommunicatie met jezelf en de dialogen die daaruit voortkomen

 

hebzucht leidde tot politieke organisatie...verweer ertegen ook

iedere keer het verweer toegaf aan de hebzucht werd de organisatie ervan verpletterd...

of ontaarde in oorlogen telkens de kollaboratie met de hebzucht werd voorbereid

 

de krachtsverhoudingen tussen individuen en sociale groepen en wat wanneer en met wie

onder bepaalde omstandigheden maar mogelijk was...noemt men geschiedenis of liefde

 

 

eerst als je berust in het feit dat je relatie is uitgeblust

wordt het tijd dat je een ander kust

 

HET GELOOF IN HET OP BEPAALDE MANIEREN VOORTBESTAAN VAN ONZE GEEST,

HOEFT NIET TEGENGESTELD TE ZIJN AAN DE ONTWIKKELING VAN DE WETENSCHAP.  GODSDIENST, DIE GEEN 'RELIGIE' WORDEN KAN, DIE DUS FILOSOFIE EN WETENSCHAP NIET LEERT 'verbinden' (relieëren) IS IN HEEL VEEL GEVALLEN EEN GEVAARLIJKE THERAPIE...                

is er een stof die zich bewust is van het zijn en die heel de weg van atoom tot cel en mens NIET moeten afleggen heeft om dat bewustzijn te bereiken ?

-Soms moet je van plaats veranderen om het hele plaatje te begrijpen.

-Soms moet je je leren inleven in iemand anders...om de struktuur van wat er mis kan gaan beter te verstaan.

-zie ook onder citaten en quotes op de eerste dichtblok http://users.skynet.be/octo

de twaalf geboden

ontwikkel het sterkere in jezelf

tracht naar objektieve kennis

overwin je negatieve emoties

wees solidair met rechtvaardigen

doe jouw deel van het werk

neem de tijd voor stilte en natuur

geld was een middel, geen doel

ontdek de ware betekenis van trouw

leef niet alleen om te werken

overmatige konsumptie vervuilt jezelf

ontdek de symboliek van de zin van het leven

kunst brengt je dichter bij de kern van het leven

 

gelukkige verjaardag, vriendin-in

in het soms best niets meer uit te leggen                 

    het ontwarren van soorten passie en dromen

    het koesteren van onze interessen

    het vallen in plooien

    het open omgaan en omsluieren

    het verwerken van verdriet van anderen

    het uit-en aanmaken

    het leren uit pijn en vreugde

    het afstand houden

    het inleven in onze rol

    het ouder zijn

    het tussengeneratie zijn

    het luisteren naar verhalen en vertelllen ervan

    het beleven van natuur en kultuur

    het niet gedomineerd willen worden

    het overstijgen van wat niet lekker zit

    het zoeken naar de bestaanslijn

    het samen rusten en onrusten, reizen, vertrekken en aankomen

    het tv en media bekritiseren : het 'media-dieeten'  want,

ben je niet nog altijd,

    m'n modem die m'n soms ingewikkelde signalen vertaalt

    m'n gsm die het qua inhoudt van berichten op anderen haalt

    m'n kameraad met alles erop en eraan

    al lijkt het soms dat veel is vergaan

    m'n reispartner door 't leven

    al sputtert de motor wel eens even

    m'n kurve met pieken en dalen

    al wil je wel eens teveel toppen halen

    m'n bron van mysterie en leed,

    al bekom je dan weer vaak dat ik dat weer vergeet

    m'n nachtmerrie en m'n droom

                                                       

    al is wat ik zeg en schrijf niet altijd even schoon

    m'n geritsel en geruis, m'n slagen en donder

    al zijn we nog samen, soms is 't een wonder

    m'n breken en opnieuw beginnen

    al vaak gelijmd door het prikkellen van deze soort zinnen

    m'n afhaken en jouw inhalen

    al immer overstegen door het overstijgen van het balen en verhalen

    m'n kulturele geestesgenoot

    wie weet gaan we nog wel eens ...voor bloot

    m'n klaagmuur en ik de jouwe

    al zullen we  niet trouwen

    m'n steen des aanstoots, m'n klavertje vier

    al is't om reeds lang uitgesproken redenen soms moeilijk

    kom nog maar eens hier

PS. zonder humor en gedichten hadden we het nooit volgehouden

 

verlangen naar eerlijkheid

is invullen willen aan de hand van wat echt is

echt is, wat zich aan jou wil en jouw wil wil openbaren

openbaren, omdat alles wat misgroeide;

daardoor voortdurend rechtgetrokken worden moet

 

maar je moet willen naar echtheid verlangen

zelfs als die echtheid je weer naar beneden trekt

omdat ze zo zwaar om dragen is soms

 

zo kunnen twee verstrikten, hoezeer ze mekaar ook ontstrikken

, soms verstrikken; en daarna weer een licht -en richtpunt voor mekaar zijn;

soms kiezen ze een andere weg,

nooit ver weg van hun opgave

 

de eigenlijke opgave, een leven in dienst van wie je vanuit

zieletoestanden verschuldigd bent...

eerst dan help je de groei van je geest;

die op 't einde van je leven, geboren worden moet,

maar nu al leeft, zolang je geeft

zie je over zieletoestanden heen, kleeft geen blok meer aan je been

 

                                               voor pa René

afscheid van een wijs en goed man

afscheid van een verzoener van mensen

afscheid van een werker, een doener

afscheid van een vredebrenger, geen oorlog maar FRUIT uitvoeren

afscheid van een hagelander die ontelbare bomen bloeien liet

afscheid van een mens die geloofde in vrouw en familie

afscheid van een medemens die mensen doorgronden kon

afscheid van een iemand die het goede in iedereen beloonde

afscheid van een ondernemer die werk schiep

afscheid van een gelovig man in vele vormen

afscheid ...en toch geen afscheid, maar een  her-verwelkomen

verwachting hem in onze geest nog dikwijls te ontmoeten

verwachting hem in gedachten sterkte te vragen

verwachting hem nog dikwijls te citeren

verwachting om van zijn gepast leren zwijgen te leren

verwachting zijn heilzame invloed verder te zetten

verwachting zijn lessen aan het moderne leven door te geven

verwachting van zijn goed doen verder te willen geven

verwachting van ons aan zijn daadkracht op te trekken

verwachting van een steeds betere wereld

verwachting van hem in ons eindstation weer te zien

bang om de eindigheid

neemt vele vormen aan

niet genoeg van dit en niet genoeg van dat

niet genoeg van die en niet genoeg van die ander

teveel voor die, te weinig voor mij

angst om te sterven en verliezen vermeerdert de pijn

laat ons allen toch gewoon zijn en onszelf en anderen verdragen

als we dat kunnen verdwijnt de angst in onze dagen

dan weten we weer dat we toch eeuwig hetzelfde en toch anders zijn

verdwijnen de oordelen en de pijn

niets blijft altijd voor eeuwig onder dezelfde gedaante

alleen je goede kern overwint alle venijn

 

paula's eetchalet

ze leeft voor haar keuken

ze vindt het spijtig

moderne vrouwen met hele grote keukens

die er zo weinig in koken

ze vindt dat een deel van de jeugd

afmoet van slechte manieren

soms deelt ze zelfs een mot uit

aan een dronken schavuit

die ze dan tot tweemaal toe verdere toegang ontzegt

die dan weet dat ze gelijk heeft en niet meer verslecht

 

Zinnen Zetten.

Vlammende tinten haren uit het Noorden
Amazone van soms uit het zuiden
Met haar strakke pakje modieus, bosgewadengewijs
Oh zo warme ondergrond van lachen
Gerijpt door jaren mensenervaring
Getekend ook wel
Altijd dapper doordoen
De mouwen opstropen, de handen er uit
Liever dan gedragen te worden
Duiken soms in pijn
Die de hare niet hoeft te zijn
Ze zwerft op wegen, wijl ze tussendoor levenslopen verbindt.
Barst dan de zon' s lievelingsdochter uit haar coulissen
Als haar schaduwen wijken en alle spots in de vele kleuren
van haar ogen alle irissen er in doen ontwaken...
ben je blij dat je haar kent.
Gij allen die een tijd samen spoort,
behandel haar waardig !
In dees of 't gene oord...
of de wraakgeest zal U vinden.

Fijnzinnig wezen

Begaan met Begrijpen Boetseert het zijn leven.

Weg van het onbegrip der volwassenen,

die de eigen uitdagingen niet begrepen, de pijnen, onbewust vaak doorgaven.

De wereld was zo groot, de weg naar zelfstandigheid lag open.

Immer als reisgezel de onbegrepene willen bijstaan .

Als ook de ruimte en de landschappen die de aarde bood.

Werken aan mensen en situaties in nood.

Vanwege de eigen fijnmazigheid zelf in lage luchtdrukperiodes  geraken.

Zich weer rechten en er weer staan vol nieuwe ideeën.

Met op de hoede zijn voor euforie en overschatting.

Haar grootste bondgenoot, de elegantie waar mee ze haar passen zet.

Het meisje dat ze in zich wist te bewaren.

Haar wedervaren en weder varen.

Haar link met mooie plekjes om wonen en speelse verwondering om de dingen.

Haar liaison met cultuur.

Fijnzinnigheid die de uitdaging met breekbaarheid aanging.

 

Oosterse sferen

zij had duidelijk een voorkeur voor

dit type man

dat alle vrouwen als zijn zusters zag

behalve misschien 2

zijn moeder en wie weet...

zij misschien

stadsmusje

• op een stadstrotoir , een piepjonge mus aanbeland
  ze keek onzeker naar mij en ik blij naar haar
  “hee jong dink, weet je wel waar je bent aanbeland” ?
  “deze wereld staat op veel plaatsen in brand” !
  Het zeespiegelnivo, het bijenbestand. Het kon haar niet veel schelen.
  Voor haar was ’t hier allemaal neig interessant.
• Ik kan bijna vliegen, schudden met mijn kont
• Was oh zo blij toen ik m’n eerste wormpje vond
• Kan me niet schelen dat mijn voorouders dino’ s waren
• Wil alleen later een nestje en wat aaren
• Liefdes verliezen en zielen die heengaan
• Grote liefdes verliezen.
• Staat kort bij zielen die heengaan.
• Of bij zij die niet kunnen of mogen komen
• Levens die men een stukje of veel moet afstaan.
• Ze dan hier en daar nog herkennen.
•  
• Liefdes verliezen.
• Negeren soms, redenen uitvinden…
• Over waarom het zo moest.
• En soms kloppen ze.
• Verdriet en weemoed met dezelfde en andere inhoud.
• Opluchting soms, maar van wie of wat of wanneer ?
• Men denkt, na deze, geen deel lijden meer.
• Terwijl het vuur soms nog wat na smeult.
•          Relaties.
• Altijd op andere toonhoogten, dimensies.
• Andere situaties van noden van anderen.
• Van de eigen verhalen ook.
• Moeten ervaringen ons nog komen bezoeken ?
• Moet men er zelf nog naar op zoek ?
• De gevoelige snaren van mooie en unieke raakpunten.
• Blijven herinneringen met het hart verbinden.
•  
• Grote liefdes verliezen.
• Staat kort bij zielen die heengaan.
• Verdriet en geluk en middenmoot, nooit dezelfde inhoud met die of die.
• En voor passie zijn er ook zeven kleuren en tonen.
• En vele liedjes in zeven stijlen.
• De eenvoud van de witte ridder en de prinses.
• Naar het land van  mythen en legenden verwezen de dag van vandaag.
• Pipi Langkous en Peter Pan bestaan niet in de volwassenen wereld.
• Indien er twee het blijven kunnen, het weze hen gegund.
• Hou vast en geniet…en kies voor mekaar.
• Complexere situaties…minder goed hanteerbaar.
•  
• Grote liefdes verliezen.
• Staat kort bij zielen die heengaan.
• Hoe ouder men wordt, soms hoe zwaarder de optelsom.
• En op de duur…
• Licht blijven, altijd licht proberen blijven.
• We waren het, zijn het en blijven het…
• Althans letterlijk en in filosofische zin.
• Tussen mekaar hangt af van dag tot dag.
• Na al die ontelbare, niet meer verwoordbare periodes.
•  
• Grote liefdes die weer vriendschap proberen zijn.
• Opluchting en ook wel een beproeving.
• Zoals bij alles dat men niet is gewoon.
• De bio negeren, valt te leren of integreren of niet.
• Men is gewoon ook niet meer wie  men was toen men losliet.
• Weet niet zeker wat te houden.
• De eigen voorvaderlijke spelingen.
• Het vervolg dat men er zelf aan breide.
• Alle steken die men wel moest laten vallen.
• Want breien aan het leven doe je niet alleen.
• Het niet gemaakt zijn door het verleden…
• Voor het volgen van een te sterk stramien…
• Ondanks de brede schouders en een zee aan begrip…
• Ondanks verdragen en weinig of geen last van jaloezie…
• Raar bij wie wel en bij wie niet en wanneer.
• Goede vrienden… en worden als kinderen en wijzen.
•  
• Grote liefdes verliezen.
• Zoals de vreugde, nodig om via de kunst.
• Weer dichter bij de ziel te geraken.
• Maar het lijkt meer op dichter bij de geest geraken.
• Die van iemand die men niet meer verstoren kan.
• En houdt van blije dingen.
• Wetend dat het leven meer met mensen voorheeft
• …dan alleen romantiek en allerhande passie.
•  
• De huidnood
• Lang geleden in een ver land.
• Een aanraking was magisch.
• Hand die je arm kort streelde.
• Een kus, identiteitskaart van de bioziel.
• Alle balletten der naaktheid geproefd.
• De groei van je geest, onze ook bevorderd.
• Toen haalde de schaduw van ’t verleden
• En zij die niet graag hadden wat we deden ons in.
• Vernauwden ons tot en langzaam verdween de roes.
• Om toch nog vrienden hoogtepunten te kennen.
• En dan op een dag is men te lang alleen.
• Alsof alles wat ooit werd gedacht en gevoeld nog ergens is.
• Zo weet je dat dan weer bij het horen van een mooie song.
• Om te vermijden dat je bioziel langzaam wordt uitgehold.
• Is sterkte en bezig zijn met de geest en de kunst geboden.
• ’t Lijkt wel of huid voortaan verboden voor je is.

 

 

 

 

levende stenen

de levende steen

dood, zou je zeggen

bah neen !

 

structuren houden hen samen

atomen, kernen en electronen

altijd van in het eerste begin tot nooit einde amen

 

toch veranderen ook zij van energie, van vorm

al straling geweest, vast, vloeibaar, golven

van alles kennen ze de norm

 

en de anti-materie, de zwarte gaten,

zouden niet uit atomen bestaan...de antipool van materie en eterie